Het eerste album van The Police heet ‘Outlandos d’Amour’. Het was in de tweede helft van de jaren zeventig. Punk had een einde gemaakt aan de pretentie en de bombast van ‘symfonische’ rock. We zouden nooit meer naar groepen als ‘Toto’ of ‘Supertramp’ luisteren. Stewart Copeland en zijn mannen ontdeden de punksound van zijn rauwe randjes, voegden een reggaebeat toe en speelden de dansvloer vol met hits als ‘Roxanne’ en ‘Can’t Stand Losing You’. Ik leerde het woord ‘pogoën’, ook al sprong ik niet zo hoog. Een jaar later verscheen ‘Reggatta de Blanc’. Vervolgens was het niet moeilijk om te voorspellen dat de derde plaat ‘Fiasco d’Ailleurs’ zou heten.
Het was in dezelfde tijd dat het echtpaar Hub. en Marita Mathijsen in de auto van de postbode van Fanghetto naar Olivetta reden om een bouwval te bezichtigen die daar hoog in de uitlopers van de Alpen onbewoond was achtergebleven. Vanachter de takken verscheen het huis. Sommige muren stonden amper overeind. Mijn vader wist het gelijk. ‘Dit is het,’ zei hij in het Nederlands. Aan het woord is hun enige dochter Alma, die de opmerking van haar vader onmogelijk kon hebben gehoord. Behalve haar ouders was alleen de postbode daar aanwezig. Strikt genomen ontbraken op dat moment ook haar vader en haar moeder. Alma zou pas acht jaar later het levenslicht zien.
Het vakantiehuis in Italië, vlak bij de Franse grens, speelt de hoofdrol in het nieuwe boek van Alma Mathijsen, dat Bewaar de zomer heet. Eerder schreef ze Alles is Carmen, Vergeet de meisjes en Ik wil geen hond zijn. Wat heeft deze auteur met een gebiedende wijs in de titel? Waarom hebben al haar boeken een titel die uit vijf lettergrepen bestaat? Zelfs het boek dat ze vorig jaar samen met haar moeder schreef heet Niet schrikken mama.
Vlak voordat de hoofdpersoon verwekt wordt, krijgt ze in het eerste hoofdstuk een korte instructie van wat haar te wachten staat, zodat ze weloverwogen kan kiezen om haar aanstaande leven te aanvaarden of niet. Eens even in de genen kijken, ik zie astma, (…) slechte ogen, het is uiteraard nog niet gezegd dat je die dan ook krijgt. Ik zie schizofrenie in de familie, een oom, ik zie ook down, nog een oom, kanker, meervoudig kanker, allemaal ooms, suikerziekte, hoge bloeddruk, zwaarlijvigheid, tja, ik zal geen oordeel vellen.
Ik weet niet of de auteur van Bewaar de zomer astmatisch is. Kees Buddingh’ was kortademig en hij schreef boeken met titels als Daar ga je, Deibel! en Misbruik wordt gestraft. En hoe zit het met de auteurs van boeken als Archibald Strohalm, Het stenen bruidsbed, Blauwe Maandagen, De vertrouweling, Atoomgeheimen, Eenzaam avontuur of De consequenties?
De briefing uit hoofdstuk een eindigt abrupt. Dan moet je nu beginnen met zwemmen. Nu door die deur aan het einde van de gang. Sneller, harder, sneller, ik was nog vergeten te zeggen: ze zullen je Alma noemen.
Alma Mathijsen. Zijn alle titels dan een echo van haar naam?
Het derde album van The Police heet Zenyattà Mondatta. Het boek dat Alma Mathijsen in 2014 uitbracht om een antwoord te zoeken op de vraag Kan ik mijn vader mij kwalijk nemen?, heet De grote goede dingen.