-
Meest recente berichten
- Geweldenaar februari 3, 2023
- Steen, schaar, papier januari 27, 2023
- Idioten januari 20, 2023
- Incarnaties van het Niets januari 13, 2023
- Makelaarstaal januari 6, 2023
- Geen tijd december 30, 2022
- Fee december 23, 2022
Recente reacties
- Graa Boomsma op Contact
- Jan-Paul op Het mooiste van het mooiste
- Willem Broens op Plankjes
- Nico op Het planten van bomen
- Trevor Holtkamp op Het planten van bomen
- nico op Geelbruine bossen
- Saule G op Geelbruine bossen
Archief
Categorieën
Meta
Tags
- A. F. Th. van der Heijden
- Alma Mathijsen
- Armando
- Arnon Grunberg
- Arthur van Schendel
- Bertolt Brecht
- Boudewijn de Groot
- C. Buddingh'
- Carry van Bruggen
- Cees Nooteboom
- Chris van Geel
- Dimitri Verhulst
- Gustave Flaubert
- H.C. ten Berge
- Hanny Michaelis
- Heinrich Heine
- Ilja Leonard Pfeiffer
- Ingmar Heytze
- Jacq Firmin Vogelaar
- Jan-Paul van Spaendonck
- Jan Hanlo
- Jeroen Brouwers
- Josep Pla
- Koos van Zomeren
- Kristien Hemmerechts
- Leo Vroman
- Lieke Marsman
- Louis Couperus
- Lucebert
- Maartje Wortel
- Manon Uphoff
- Marijke Schermer
- Marja Pruis
- Neil Young
- Nescio
- Niña Weijers
- Peter Buwalda
- Peter Winnen
- Remco Campert
- Rutger Kopland
- Tessa de Loo
- The Beatles
- Tim Krabbé
- Tonnus Oosterhoff
- Walter Benjamin
Tag archieven: Paul de Wispelaere
Eerlijkheid als paniekreactie
Dagboeken zijn bepaald aan mij besteed. Ik noteer sinds drie november 1981 min of meer regelmatig een en ander in boekjes met een zwartgemarmerd omslag. De oorlogsdagboeken van Hanny Michaelis (1922 – 2007), die in 2016 en 2017 verschenen, boeiden … Lees verder
Bladeren
Ik ging op een zomernacht naar school. Het was half zeven in de ochtend en de hemel was helder. Ik sloot de deur, draaide me om en zag hoog in het zuiden Mintaka, Alnilam en Alnitak, de drie oplichtende sterren, … Lees verder
Geplaatst in bij de les, tussen tuin en wereld
Getagged Leo Vroman, Lieke Marsman, Paul de Wispelaere, Robert Frost
Een reactie plaatsen
Als winde
Alles draait in ‘Het verkoolde alfabet’ van Paul de Wispelaere (1928 – 2016) om de vrijstaande woning in M. en de tuinen eromheen. De meer dan honderd jaar oude notelaar die elke herfst manden vol walnoten geeft, de kersenbomen die … Lees verder
Geplaatst in tussen tuin en wereld, zaliger nagedachtenis
Getagged Paul de Wispelaere
Een reactie plaatsen