Tag archieven: H.C. ten Berge

Pompoenen

Middernacht van zondag op maandag hoorde ik op het nieuws dat Breyten Breytenbach op vijfentachtigjarige leeftijd was overleden. Daarna begon het programma ‘Wat blijft’, waarin eerst Lara Billie Rensen met Elsbeth Etty over Hugo Brandt Corstius sprak en het vervolgens … Lees verder

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , , , , , , | 1 reactie

Donkerslag

Een klein bericht op pagina zeven van De Volkskrant van afgelopen maandag meldde dat de gemiddelde temperatuur wereldwijd dit jaar voor het eerst meer dan anderhalve graad hoger is dan voor de industriële revolutie. Daarmee is een belangrijke ambitie van … Lees verder

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Specie

‘Het verhaal van Asdiwál’, is de tekst waarmee H.C. ten Berge ‘Voorbeeldige vertellingen en hun versluierde betekenis’ uit 2009 opent. We bevinden ons aan de oevers van de rivier de Skeena, aan de noordwestelijke kust van Amerika, British Columbia om … Lees verder

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged | Een reactie plaatsen

Menu

Augustus is de stilste maand. Er klinkt geen klepperen van het ooievaarsnest. Merels en mezen zwijgen. Geen gesnor van tussen het riet, noch melodisch gekras van rietzangers. De zwaluwen zijn verdwenen. Meeuwen en kraaien bij de afvalbakken die uitpuilen van … Lees verder

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Donkere gloed

Ook nu weer kruipt de herinnering aan een foto vóór die aan de gebeurtenis. Het is een zwart-witopname. Meer zwart dan wit, om precies te zijn. Slechts een spot belicht het tafereel; een baan wit licht gaat van rechtsboven diagonaal … Lees verder

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Kleine maan

Het lied telt vier strofen van zes regels en is opgebouwd zoals meer teksten van Bob Dylan (1941). In elke strofe staat een gemoedstoestand van de ik-persoon centraal die van een metafoor wordt voorzien, terwijl de zesde regel steeds dezelfde … Lees verder

Geplaatst in tussen tuin en wereld, zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Proza onder nul

In het werk van H.C. ten Berge (1938) is koude nooit ver weg. Zijn eerste bundel gedichten heet ‘Poolsneeuw’ en is de vrucht van de strenge winter van 1962 op 1963, die Ten Berge doorbracht in een nauwelijks te verwarmen … Lees verder

Geplaatst in lijf en leden, tussen tuin en wereld | Getagged | Een reactie plaatsen

Parenthesen

Ik herinner me leerlingen die een voorleesbeurt kregen en tekstdelen tussen haakjes ongelezen lieten. Ik nam er notie van en onderbrak hen niet. De tekst leed er in de meeste gevallen niet onder, en de voordracht ook niet. Als dat … Lees verder

Geplaatst in bij de les | Getagged | Een reactie plaatsen

Tijdstippen

Twaalf dagen telt de kersttijd op de christelijke kalender. De periode begint op eerste kerstdag en eindigt op zes januari met Driekoningen of Epifanie. Zo bijzonder is dit niet, ook de Babyloniërs hadden twaalf dagen nodig om af te rekenen … Lees verder

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Vijfentachtig

Het eerste jaar na mijn hartoperatie lag ik liever niet op mijn buik. Zelfs op mijn zij gaf te veel druk op de wonden van binnen. Noodgedwongen ontwikkelde ik de gewoonte op mijn rug te slapen. En nu, ruim twee … Lees verder

Geplaatst in lijf en leden | Getagged | Een reactie plaatsen