De sleutel tot begrip van de zestiende etappe van de Ronde van Italië was de boks die twee renners elkaar twintig kilometer voor de meet in volle vaart gaven. Op het moment dat Isaac del Toro in het roze leiderstenue Giulio Pellizzari passeert, steekt de laatste hem een vuist toe, die de man in het roze met hetzelfde gebaar beantwoordt, terwijl hij zonder op of om te kijken zijn weg vervolgt, op naar de laatste opdracht van de dag; de klim naar San Valentino, ruim zeventien kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 6.4%.
De twee mannen kennen elkaar. De een is zes dagen ouder dan de ander en de ander twee kilo zwaarder dan de een en hoewel Pellizari het levenslicht zag in de Italiaanse Marche en Del Toro in Ensenada, Mexico, zijn ze buren van elkaar en spreken ze, als ze thuis in San Marino zijn, af om samen te trainen. Onderweg vertelt Isaac – Torito voor zijn vrienden – hoe het is om zich af te beulen om zijn kopman Tadej Pogacar naar ritwinst te leiden en meent Giulio dat de Bora Hans Grohe-formatie waar hij in dienst is, alleen om Primož Roglič draait. Maar het geld is goed en de kansen die ze krijgen om ervaring op te doen in grote wedstrijden, grijpen ze met beide handen aan, al aast de Mexicaan op meer nu Pogacar de Giro d’Italia aan zich voorbij laat gaan.
In de negende etappe naar Siena weet Torito het roze te veroveren. Vanaf dat moment vragen sportjournalisten hem wie nu de kopman is van het UAE-team, de drager van de roze trui of de Catalaan Juan Ayuso wiens erelijst indrukwekkender is dan de zijne. Isaac houdt het er maar op dat er nog een zware slotweek volgt en antwoordt dat het kopmanschap dag voor dag zal worden bekeken. Ondertussen staat het roze hem goed, maar dat zegt hij niet hardop.
Tijdens dezelfde rit over de onverharde paden tussen de Toscaanse wijngaarden, komt Roglič ten val. Gelukkig zonder erg, hij kan zijn weg vervolgen, Pellizzari rijdt hem terug naar de klassementskandidaten maar weet dat vallen in een grote ronde doorgaans niet zonder gevolgen blijft. Zijn kopman zou nog drie maal tegen het asfalt gaan voor hij besluit op te geven. Abandon Primož Roglič verschijnt op het scherm. Het dringt tot Pellizzari door dat hij nu voor eigen kansen kan gaan als hij achter zich ziet een roze schicht ziet naderen. In een vreemde impuls steekt hij zijn rechterarm uit voor een boks.
Del Toro hoort onderweg dat Ayuso op de klim van de Santa Barbara op achterstand van de favorieten rijdt. Ook zijn Catalaanse ploeggenoot is op de grintwegen van Toscane onderuit gegaan. Tijdens de natte aanloop naar de Santa Barbara spelen de verwondingen aan zijn knie weer op. De televisiecommentatoren merken op dat dit het antwoord is op de vraag naar het kopmanschap in de UAE-gelederen. Torito ziet de uitgestoken vuist van zijn buurman en aarzelt niet.
Als Pellizzari even later aanzet, zien de favorieten voor het eindklassement hem niet als bedreiging en kan hij vrijuit de slotklim aanvangen. Met deze benen ziet hij kans de XDS Astana-renners die al de hele dag vooruit rijden te achterhalen en op het podium te fietsen. Na vijf uur en zesendertig minuten passeert hij als derde de finish. Del Toro doet er een kleine twee minuten langer over.