Categorie archieven: zaliger nagedachtenis

Kleine maan

Geplaatst op februari 16, 2024 door nico

Het lied telt vier strofen van zes regels en is opgebouwd zoals meer teksten van Bob Dylan (1941). In elke strofe staat een gemoedstoestand van de ik-persoon centraal die van een metafoor wordt voorzien, terwijl de zesde regel steeds dezelfde … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld, zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Zolang het duurt

Geplaatst op februari 9, 2024 door nico

Als de late woorden van mijn moeder iets duidelijk maken, is het dat bedoeling en betekenis het verlangen is van de levenden. ‘Even wachten tot het nog wat donkerder wordt’. Is het een gebiedende wijs? Heeft ze het tegen mij, … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Nachtvluchten

Geplaatst op februari 2, 2024 door nico

Vier dagen voor mijn moeder overleed, viel ze uit bed. Het was kort voor een uur ’s nachts. Ik lag in bed en hoorde op radio Riek de rollator rammelen, geluid van een botsing tegen hout, daarna kletterde er iets … Lees verder →

Geplaatst in lijf en leden, zaliger nagedachtenis | Getagged | Een reactie plaatsen

Cardiale oorzaak

Geplaatst op januari 19, 2024 door nico

Zevenentwintig februari 2022 overleed Arend Jan Heerma van Voss, journalist, jurist, programmamaker, in de jaren zeventig democratisch hoofdredacteur van de Haagse Post, in de jaren negentig het gezicht van de VPRO, een gezicht, trouwens, dat ook figureerde in de uitzendingen … Lees verder →

Geplaatst in lijf en leden, zaliger nagedachtenis | Getagged , | Een reactie plaatsen

Essie

Geplaatst op december 8, 2023 door nico

Ischa Meijer debuteerde met ‘Brief aan mijn moeder’, Gerard Reve bevestigde zijn reputatie met de brievenboeken ‘Nader tot U’ en ‘Op weg naar het einde’. Anne Frank koos de briefvorm voor haar dagboek en begon elke notitie met de aanhef … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged | Een reactie plaatsen

Stemmen

Geplaatst op november 10, 2023 door nico

Haar mooiste werken schreef Carry van Bruggen (1881 – 1932) nadat ze in 1919 ‘Prometheus’, de grote studie naar het individu in opstand in de literatuur en maatschappij, had voltooid. ‘Het huisje bij de sloot’ staat bekend als de herinneringen … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld, zaliger nagedachtenis | Getagged | Een reactie plaatsen

Vogelgriep

Geplaatst op juni 16, 2023 door nico

In de epiloog van ‘Een klein verwend jongetje’, de pas verschenen roman van Jan-Paul van Spaendonck (1956), is sprake van een wonder. In de dierenopvang aan de zuidoostelijke rand van Amsterdam vindt de hoofdpersoon zijn makker Joris terug, die hij … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld, zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Geen tijd

Geplaatst op december 30, 2022 door nico

Als ze haar ogen opslaat, schijnt er een schemerachtig licht de kamer in. Daar kun je nog alle kanten mee op. Ze ligt languit op haar stoel, een plaid over haar benen, daar onderuit haar voeten, ze heeft haar schoenen … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Fee

Geplaatst op december 23, 2022 door nico

Het was een stemmig concert in een steenkoude kerk. Jan-Paul van Spaendonck, Martijn en Maria van Spaendonck en Jenny van de Wateringen brachten een hulde aan Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh in de Noordeinder Vermaning in de jungle van … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Niemand ontkomt

Geplaatst op december 2, 2022 door nico

Het bericht van het overlijden van Hans Magnus Enzensberger (1929 – 2022) katapulteerde mij terug in de tijd, naar de periode dat ik Nederlandse taal- & letterkunde studeerde, de tweede helft van de jaren zeventig. Aan het streven naar gelijkheid … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , , | Een reactie plaatsen