Categorie archieven: zaliger nagedachtenis

Pompoenen

Geplaatst op november 29, 2024 door nico

Middernacht van zondag op maandag hoorde ik op het nieuws dat Breyten Breytenbach op vijfentachtigjarige leeftijd was overleden. Daarna begon het programma ‘Wat blijft’, waarin eerst Lara Billie Rensen met Elsbeth Etty over Hugo Brandt Corstius sprak en het vervolgens … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , , , , , , | 1 reactie

Tuchtloos drijven

Geplaatst op november 15, 2024 door nico

Op een gure dag, begin maart 1919, arriveerde Jacob Israël de Haan, achtendertig jaar, in Palestina en betrok, doorweekt van de stromende regen, een hotel tegenover de Davidspoort in Jeruzalem. Volgens zijn biograaf Jan Fontijn (1936 – 2022) dreven ‘godsdienstige, … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , | 1 reactie

DNF

Geplaatst op oktober 4, 2024 door nico

In de berm ligt een dode vos. Hij ligt op zijn rechterzij, gaaf, zo te zien. Waarom hier? Waarom zo? Hij is niet aangereden, er komt hier nauwelijks verkeer. Er is geen bloed, geen kogelspoor te zien, op al mijn … Lees verder →

Geplaatst in koers, zaliger nagedachtenis | Getagged , | Een reactie plaatsen

Vader en zoon

Geplaatst op september 13, 2024 door nico

Mijn Van Dale-woordenboek, editie 1992, omschrijft een archief als een ‘verzameling van geschreven stukken, oorkonden, akten, bescheiden, registers enz. die betrekking hebben op het bestuur van staat, gewest, gemeente, van een instelling of vereniging, van de werkkring van een openbaar … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Donkere gloed

Geplaatst op augustus 9, 2024 door nico

Ook nu weer kruipt de herinnering aan een foto vóór die aan de gebeurtenis. Het is een zwart-witopname. Meer zwart dan wit, om precies te zijn. Slechts een spot belicht het tafereel; een baan wit licht gaat van rechtsboven diagonaal … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Laatste woorden

Geplaatst op juli 26, 2024 door nico

In zijn jonge jaren werd Baudelaire (1821 – 1867) bewonderd en gevreesd om zijn conversatievaardigheid. In de Parijse koffiehuizen en cafés was hij het middelpunt van nieuwsgierige toehoorders die aan zijn lippen hingen als hij gedichten voordroeg of even eloquent … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Verrekijker

Geplaatst op juni 7, 2024 door nico

Afgelopen vrijdag is Willem van Toorn overleden. Ik stel mij voor hoe Ineke, zijn levenspartner, de uitgeverij belt, dat Querido een persbericht opstelt en het droevige nieuws wereldkundig maakt. De digitale nieuwsplatformen melden dat weekeinde allemaal hetzelfde: achtentachtig jaar, ruim … Lees verder →

Geplaatst in bij de les, zaliger nagedachtenis | Getagged | 1 reactie

Stil verdriet

Geplaatst op april 12, 2024 door nico

De laatste keer dat mijn oma uit Canada ons bezocht, kwam ze samen met haar dochter Sylvia. Ik herinner me slechts twee dingen van dat bezoek, een beeld en een verhaal. Dat we op het strand bij Zandvoort waren. Tante … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged | 1 reactie

Hoop en moed

Geplaatst op februari 23, 2024 door nico

In het televisieprogramma Buitenhof kwam afgelopen zondag het overlijden van de Russische oppositieleider Aleksej Navalny ter sprake. Presentator van dienst Twan Huys had Derk Sauer, hoofdredacteur in ballingschap van The Moscow Times, uitgenodigd. Aan het einde van het gesprek kijken … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , | Een reactie plaatsen

Kleine maan

Geplaatst op februari 16, 2024 door nico

Het lied telt vier strofen van zes regels en is opgebouwd zoals meer teksten van Bob Dylan (1941). In elke strofe staat een gemoedstoestand van de ik-persoon centraal die van een metafoor wordt voorzien, terwijl de zesde regel steeds dezelfde … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld, zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen