Tagarchief: Lucebert

Barbaars

Geplaatst op april 8, 2022 door nico

Ik merk, wanneer ik in een praatprogramma val op televisie, Buitenhof, Eén vandaag, en men te spreken komt over de oorlog in Oekraïne, dat de gasten naar wie spontaan mijn hart uitgaat, hartstochtelijk pleiten voor meer wapens en militaire inzet … Lees verder →

Geplaatst in bij de les, tussen tuin en wereld | Getagged , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Er was nog tijd

Geplaatst op juli 23, 2021 door nico

‘Ik zal hem hier niet opsteken, hoor.’ Ik zit op een bankje voor het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, met mijn rug naar het Oosterpark en naast me neemt een jonge vrouw plaats, met de nodige tussenruimte, dat wel. ‘Werk je … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Geen doel

Geplaatst op juni 25, 2021 door nico

‘Het Nederlands algemeen vormend onderwijs is doodziek; we zitten ergens tussen terminaal en euthanasie volgens mij’. Aan het woord is economiedocent, lerarenopleider en publicist Ton van Haperen. Tegenover hem zit Ad Verbrugge, activist, filosoof aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, … Lees verder →

Geplaatst in bij de les | Getagged , | Een reactie plaatsen

Half vijf ’s morgens

Geplaatst op juli 6, 2018 door nico

Een merel floot het thema van ‘Round Midnight’. Niet het hele thema; de eerste vijf noten. Niet in dezelfde ligging; een paar octaven hoger. Niet in hetzelfde tempo; waarschijnlijk flink wat sneller. Het was half vijf ’s morgens. Ik lag … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Pure ellende

Geplaatst op mei 11, 2018 door nico

Dorine Schoon (1984) is hoboïste die op freelancebasis speelt in diverse orkesten en ensembles in binnen- en buitenland. Daarmee verdient ze € 132 bruto per concert en € 89 per repetitie. Deze bedragen zijn in 2009 vastgesteld en sinds die … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , , , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Grimmige vrucht

Geplaatst op februari 16, 2018 door nico

Vijftien september 1994 werd in de Rode Hoed in Amsterdam de zeventigste verjaardag van Lucebert gevierd. Zijn vrouw was er, zijn kinderen waren er en aan de wand hingen schilderijen die hij voor zijn kleinkinderen had gemaakt: grote doeken in … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , | 1 reactie

Hutten bouwen

Geplaatst op februari 9, 2018 door nico

Aan mijn lessen valt nog veel te verbeteren. Ik zou bij collega’s kunnen kijken. Maar als zij les hebben, heb ik dat ook en alle keren dat ik bij hen binnen loop, komt het rumoer en de deining me bekend … Lees verder →

Geplaatst in bij de les | Getagged | Een reactie plaatsen

Missen

Geplaatst op mei 20, 2016 door nico

Tijdens een van de laatste lessen vraagt ze: ‘Gaat u ons missen?’. Ik deel blaadjes uit of doe iets anders logistieks en hoor wat ze zegt zonder dat ik haar zie. ‘O, dat hulpwerkwoord gaan’, is mijn eerste gedachte, ‘wat … Lees verder →

Geplaatst in bij de les | Getagged , | Een reactie plaatsen

Wegkruis

Geplaatst op januari 8, 2016 door nico

Het jaar is nog geen week oud en de wereld is al onverstaanbaar veranderd. ‘Snelle start nieuwe woorden’, constateerde de hoofdredacteur van de Volkskrant: stroomdip (geen topping voor een kersttoetje), lijndansen (geen volksdans uit de Verenigde Staten) en straatschaatsen (geen … Lees verder →

Geplaatst in bij de les | Getagged , , , | Een reactie plaatsen