Tag archieven: Lieke Marsman

Voetsporen

Geplaatst op april 4, 2025 door nico

Op een zonovergoten dag in maart liep Lieke Marsman (1990) me tegemoet. Amsterdam Oost, Wijttenbachstraat. Meer precies de laatste donderdag van de maand, kort na tienen ’s ochtends. Zonnebril, blote benen. Nu niet gaan staren, de blik naar de grond … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Lichtjaren maken

Geplaatst op februari 7, 2025 door nico

Voordat Lieke Marsman (1990) schreef over haar sterfdag, kanker, uitzaaiingen, scans en de duur daarvan, barmhartige vennetjes, oneindigheid van tijd, sjoemelsoftware voor een langer leven, genade en de arts die de gang op komt en eigenlijk de uitslag al weet, … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Donkerslag

Geplaatst op november 22, 2024 door nico

Een klein bericht op pagina zeven van De Volkskrant van afgelopen maandag meldde dat de gemiddelde temperatuur wereldwijd dit jaar voor het eerst meer dan anderhalve graad hoger is dan voor de industriële revolutie. Daarmee is een belangrijke ambitie van … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Verval

Geplaatst op mei 10, 2024 door nico

In april 1980 verscheen RASTER 12. Het tijdschrift in boekvorm onder redactie van Ten Berge, Bernlef, De Meijer en Vogelaar was gewijd aan de stad. Toen zij het nummer samenstelden, wisten ze nog niet dat het zou verschijnen vlak nadat … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , , , , , | Een reactie plaatsen

Maanhandwasdagen

Geplaatst op november 17, 2023 door nico

Waarvan ik wakker werd, weet ik niet. Het licht liet ik uit, de wekkerradio deed ik aan. Met het oog op morgen, de laatste vijf minuten. Ik herkende de stem van Ingmar Heytze (1970). De dichter was uitgenodigd om de … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Geen tijd

Geplaatst op december 30, 2022 door nico

Als ze haar ogen opslaat, schijnt er een schemerachtig licht de kamer in. Daar kun je nog alle kanten mee op. Ze ligt languit op haar stoel, een plaid over haar benen, daar onderuit haar voeten, ze heeft haar schoenen … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

Tabla-improvisaties

Geplaatst op augustus 19, 2022 door nico

Wij herkennen geweld wanneer dat zich voordoet. Zeker als wij het te verduren hebben, maar ook als wij degenen zijn die het toebrengen, al spreken we er dan misschien wat omzichtiger over. Dat we het herkennen, betekent nog niet dat … Lees verder →

Geplaatst in lijf en leden | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Barbaars

Geplaatst op april 8, 2022 door nico

Ik merk, wanneer ik in een praatprogramma val op televisie, Buitenhof, Eén vandaag, en men te spreken komt over de oorlog in Oekraïne, dat de gasten naar wie spontaan mijn hart uitgaat, hartstochtelijk pleiten voor meer wapens en militaire inzet … Lees verder →

Geplaatst in bij de les, tussen tuin en wereld | Getagged , , , , , , , , | Een reactie plaatsen

Lucht op een kalender

Geplaatst op december 17, 2021 door nico

‘Het zijn de dagen tusschen Sint-Nicolaasdag en Kerstvacantie – korte stompjes van dagen, machtelooze dagen, onvoldragen dagen – dagen waarin je de zon niet langer mist, alsof je de zon nooit had gekend, maar binnen in de stad welt warmte … Lees verder →

Geplaatst in lijf en leden, tussen tuin en wereld | Getagged , | Een reactie plaatsen

Pap

Geplaatst op mei 28, 2021 door nico

Negentien mei twitterde Lieke Marsman – dichter (op goede dagen des vaderlands) – ‘iemand hier op twitter noemde Hugo de Jonge ooit “een lachend bord pap” en ik stel voor dat we dat voortaan allemaal doen’. De reacties bleven niet … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , | Een reactie plaatsen