-
Meest recente berichten
- Geweldenaar februari 3, 2023
- Steen, schaar, papier januari 27, 2023
- Idioten januari 20, 2023
- Incarnaties van het Niets januari 13, 2023
- Makelaarstaal januari 6, 2023
- Geen tijd december 30, 2022
- Fee december 23, 2022
Recente reacties
- Graa Boomsma op Contact
- Jan-Paul op Het mooiste van het mooiste
- Willem Broens op Plankjes
- Nico op Het planten van bomen
- Trevor Holtkamp op Het planten van bomen
- nico op Geelbruine bossen
- Saule G op Geelbruine bossen
Archief
Categorieën
Meta
Tags
- A. F. Th. van der Heijden
- Alma Mathijsen
- Armando
- Arnon Grunberg
- Arthur van Schendel
- Bertolt Brecht
- Boudewijn de Groot
- C. Buddingh'
- Carry van Bruggen
- Cees Nooteboom
- Chris van Geel
- Dimitri Verhulst
- Gustave Flaubert
- H.C. ten Berge
- Hanny Michaelis
- Heinrich Heine
- Ilja Leonard Pfeiffer
- Ingmar Heytze
- Jacq Firmin Vogelaar
- Jan-Paul van Spaendonck
- Jan Hanlo
- Jeroen Brouwers
- Josep Pla
- Koos van Zomeren
- Kristien Hemmerechts
- Leo Vroman
- Lieke Marsman
- Louis Couperus
- Lucebert
- Maartje Wortel
- Manon Uphoff
- Marijke Schermer
- Marja Pruis
- Neil Young
- Nescio
- Niña Weijers
- Peter Buwalda
- Peter Winnen
- Remco Campert
- Rutger Kopland
- Tessa de Loo
- The Beatles
- Tim Krabbé
- Tonnus Oosterhoff
- Walter Benjamin
Tag archieven: Leo Vroman
Geen tijd
Als ze haar ogen opslaat, schijnt er een schemerachtig licht de kamer in. Daar kun je nog alle kanten mee op. Ze ligt languit op haar stoel, een plaid over haar benen, daar onderuit haar voeten, ze heeft haar schoenen … Lees verder
Geplaatst in zaliger nagedachtenis
Getagged Anna Enquist, Gerrit Kouwenaar, Leo Vroman, Lieke Marsman, Menno Wigman, Willem Wilmink
Een reactie plaatsen
Nabibberende buit
In Bachmoet, Donbas, Oost Oekraïne, storten Russische rekruten zich in vijandelijk geweervuur. Stormen zij een wisse dood tegemoet of hopen ze te ontwaken in een militair hospitaal, zonder stroom, zonder verwarming, maar nog in leven? Er wordt, zo valt uit … Lees verder
Geplaatst in lijf en leden
Getagged Cornelis Verhoeven, Hans Achterhuis, Leo Vroman
Een reactie plaatsen
Barbaars
Ik merk, wanneer ik in een praatprogramma val op televisie, Buitenhof, Eén vandaag, en men te spreken komt over de oorlog in Oekraïne, dat de gasten naar wie spontaan mijn hart uitgaat, hartstochtelijk pleiten voor meer wapens en militaire inzet … Lees verder
Roekeloze ritmen
Dertig juni 1989 onderging Jan G. (Gommert) Elburg in het AMC een hartoperatie waarbij zijn hartklep werd vervangen door een exemplaar van een varken. Na de schrik kwamen overmoed en de baldadigheid. De dichter ondertekende een bericht aan zijn collega … Lees verder
Geplaatst in lijf en leden, zaliger nagedachtenis
Getagged H.C. ten Berge, Jan Elburg, Leo Vroman
Een reactie plaatsen
Dramatoestel
De les is al tien minuten bezig als de deur open gaat en twee leerlingen – één de jas nog aan – binnen komen. Ik kijk op van het boek waaruit we aan het werk zijn, zeg ‘goedemorgen’ en vraag … Lees verder
Van IJmuiden tot Plum Beach
Soms moet ik naar het strand. Ik liep het duin over en merkte op dat de zee nog nooit zo ver weg was en dat ik in de verte de skyline van Zandvoort niet zag. Er was geen horizon. De … Lees verder
Niks fanfarecorps
Het is mij afgelopen week niet gelukt de amfibrachys uit te leggen aan mijn leerlingen uit vier havo. Dat in een regel als ‘Valencia lokt hem met haar kathedraal’, vier versvoeten staan van drie lettergrepen met een klemtoon op de … Lees verder
Geplaatst in bij de les, zaliger nagedachtenis
Getagged Leo Vroman, Martine Bijl
Een reactie plaatsen
Kleine keuken
In hoofdstuk 21 van Zachte riten, de roman die Marja Pruis (1959) in 2016 publiceerde, is het wachten op Roelfien, die sinds kort een tweede leven als Rodolf is begonnen. De vriendinnen leggen de laatste hand aan de voorbereidingen voor … Lees verder
Geplaatst in eten & drinken
Getagged H.C. ten Berge, Leo Vroman, Marja Pruis, Willem van Toorn
1 reactie
Bladeren
Ik ging op een zomernacht naar school. Het was half zeven in de ochtend en de hemel was helder. Ik sloot de deur, draaide me om en zag hoog in het zuiden Mintaka, Alnilam en Alnitak, de drie oplichtende sterren, … Lees verder
Geplaatst in bij de les, tussen tuin en wereld
Getagged Leo Vroman, Lieke Marsman, Paul de Wispelaere, Robert Frost
Een reactie plaatsen
Net alsof
Ook toen Leo Vroman nog leefde, was de dood niet ver weg. In 2009 verscheen de bundel ‘Soms is alles eeuwig’ van de dan vierennegentigjarige dichter. Daarin staat het gedicht ‘Als het waar is’. Ik heb het destijds gelezen, maar … Lees verder