Tag archieven: H.C. ten Berge

Menu

Geplaatst op augustus 23, 2024 door nico

Augustus is de stilste maand. Er klinkt geen klepperen van het ooievaarsnest. Merels en mezen zwijgen. Geen gesnor van tussen het riet, noch melodisch gekras van rietzangers. De zwaluwen zijn verdwenen. Meeuwen en kraaien bij de afvalbakken die uitpuilen van … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Donkere gloed

Geplaatst op augustus 9, 2024 door nico

Ook nu weer kruipt de herinnering aan een foto vóór die aan de gebeurtenis. Het is een zwart-witopname. Meer zwart dan wit, om precies te zijn. Slechts een spot belicht het tafereel; een baan wit licht gaat van rechtsboven diagonaal … Lees verder →

Geplaatst in zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Kleine maan

Geplaatst op februari 16, 2024 door nico

Het lied telt vier strofen van zes regels en is opgebouwd zoals meer teksten van Bob Dylan (1941). In elke strofe staat een gemoedstoestand van de ik-persoon centraal die van een metafoor wordt voorzien, terwijl de zesde regel steeds dezelfde … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld, zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Proza onder nul

Geplaatst op januari 12, 2024 door nico

In het werk van H.C. ten Berge (1938) is koude nooit ver weg. Zijn eerste bundel gedichten heet ‘Poolsneeuw’ en is de vrucht van de strenge winter van 1962 op 1963, die Ten Berge doorbracht in een nauwelijks te verwarmen … Lees verder →

Geplaatst in lijf en leden, tussen tuin en wereld | Getagged | Een reactie plaatsen

Parenthesen

Geplaatst op januari 5, 2024 door nico

Ik herinner me leerlingen die een voorleesbeurt kregen en tekstdelen tussen haakjes ongelezen lieten. Ik nam er notie van en onderbrak hen niet. De tekst leed er in de meeste gevallen niet onder, en de voordracht ook niet. Als dat … Lees verder →

Geplaatst in bij de les | Getagged | Een reactie plaatsen

Tijdstippen

Geplaatst op december 29, 2023 door nico

Twaalf dagen telt de kersttijd op de christelijke kalender. De periode begint op eerste kerstdag en eindigt op zes januari met Driekoningen of Epifanie. Zo bijzonder is dit niet, ook de Babyloniërs hadden twaalf dagen nodig om af te rekenen … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Vijfentachtig

Geplaatst op december 22, 2023 door nico

Het eerste jaar na mijn hartoperatie lag ik liever niet op mijn buik. Zelfs op mijn zij gaf te veel druk op de wonden van binnen. Noodgedwongen ontwikkelde ik de gewoonte op mijn rug te slapen. En nu, ruim twee … Lees verder →

Geplaatst in lijf en leden | Getagged | Een reactie plaatsen

Vogelgriep

Geplaatst op juni 16, 2023 door nico

In de epiloog van ‘Een klein verwend jongetje’, de pas verschenen roman van Jan-Paul van Spaendonck (1956), is sprake van een wonder. In de dierenopvang aan de zuidoostelijke rand van Amsterdam vindt de hoofdpersoon zijn makker Joris terug, die hij … Lees verder →

Geplaatst in tussen tuin en wereld, zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Roekeloze ritmen

Geplaatst op januari 14, 2022 door nico

Dertig juni 1989 onderging Jan G. (Gommert) Elburg in het AMC een hartoperatie waarbij zijn hartklep werd vervangen door een exemplaar van een varken. Na de schrik kwamen overmoed en de baldadigheid. De dichter ondertekende een bericht aan zijn collega … Lees verder →

Geplaatst in lijf en leden, zaliger nagedachtenis | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Onomkeerbaar daarginds

Geplaatst op oktober 15, 2021 door nico

Na een paar dagen laat ik mijn blik gaan over het slagveld dat is achtergebleven na het medisch geweld dat mij ten deel is gevallen. Een jaap van dertig centimeter over mijn rechteronderbeen op een palet van geel en groen … Lees verder →

Geplaatst in lijf en leden | Getagged , | Een reactie plaatsen